Dayak Kabilesi Endonezya
Kelle Avcıları mı, Yağmur Ormanlarının Muhafızları mı?
Brunei ve Endonezya Kalimantan’ın yerli göçebe çiftçileri Borneo’nun Dayak kabileleriyle tanışın.
Tüccarların ve emperyalistlerin ağır gemileri, devasa tropik Borneo adasına ayak basmadan önce, Dayak – veya ‘Dyak’ – kabileleri, ülkenin orijinal mirasçılarıydı.Geleneksel olarak, nehirlerin yanında veya sisli dağ yamaçlarında yaşayan çiftçi ya da göçebe avcı toplayıcılardı.
170den fazla dil ve lehçeyi konuşan ve gezegendeki üçüncü en büyük ada olan Borneo ya yayılmış 50’den fazla etnik Dayak günümüzde 2 milyonun biraz üzerinde nüfusa sahip.
Dayak kabilelerini birbirine bağlayan şey, insanların, hayvanların ve bitkilerin yaşamlarını belirleyen doğaüstü bir güç olan Semangat’a toplu bir inançtır. Bu görünmez kuvvet her yerde mevcuttur: kesilmiş ayak tırnaklarından saç tellerine, çamurda bırakılan ayak izlerine, isimlere, gölgelere ve hatta bir insanın veya hayvanın yıkandığı suya kadar. vefat eden atalara ibadet Dayak kültürü için çok önemlidir.
Dayaklar düşmanların kafalarını toplardı. Karmaşık ritüeller ve özel doğaüstü güçleri için kafa toplamanın gerekli olduğuna inanıyordu .Ayrica yeni bir aile konutunun temellerini kurmak icin kafa avcisi olmalıydı..Bu korkunç uygulama aynı zamanda bir kabilenin cesaretini kanıtlar ve kabile içindeki konumunu belirlerdi – bir avcı ne kadar çok kafa toplarsa, derecesi o kadar yüksek olur.
Ama asla sonsuza kadar sürmedi.İngilizlerin 19. yüzyıl adaya gelmesiyle ve sömürge Hollandalılarının çabalarıyla kafa avcılığı yasaklandı . 1874’te aşiretlerarası bir barış anlaşması adaya yaygın bir barış getirdi ve bu korkunç, bir zamanlar yaygın olan gelenek şimdi Borneo tarihinin karanlık gölgelerine dönüştü.
Borneo’nun Dayak kabileleri, yabancılarla hiçbir zaman kolay ilişkiye sahip olmamıştı.Güney Çin ve Java Denizleri arasında uygun bir deniz güzergahında yer alan bu geniş adanın zengin doğal kaynakları, uzun yıllardır tüccarların ve yağmacıların hedefi olmuştur.İlk Çinli tüccarlar gergedan boynuzu, çorba için değerli kuş yuvaları(geleneksel Çin yemeği) ve aromatik odun arayışına girdiler. Sonra Müslüman ve Portekizli tüccar dalgaları altın ve baharat için kazançlı bu yağmaya katıldı – Dayak kabileleri genellikle hamal, rehber veya izleyiciye konumuna düştü ve bu davetsiz misafirlerinin ganimetlerinden hiç fayda görmediler.Daha yeni yüzler 19. ve 20. yüzyıllarda İngiltere ve Hollanda’ da gemileri ile adaya çıktı ve Dayak’ın topraklarında koşmaya başlayan bu son iki sömürge süper güç oldu: tüm eko yaşamı destekleyen tropikal ağaçları talan ettiler.
Dayak kabilelerinin Borneo’nun bir zamanlar bozulmamış geniş yağmur ormanlarını korumadaki başarısı son zamanlarda çöküş içinde .Büyük paranın cazibesi ve azalan küresel ahşap malzemeleri ihtiyacı, Borneo’nun ve özellikle Endonezya Kalimantan’ın vicdansız, genellikle yasadışı tomruk şirketlerini adaya mıknatıs gibi çekti.Değerli, çevreye zarar vermeyen, tek ürün olan onlarca yıllık tropik parke ağaçları, zararlı palmiye yağı ,kauçuk tarlaları ile değiştirildi.Biyoçeşitlilik düştü ve daha da önemlisi Dayak için geleneksel tarım alanları ve avlanma alanları hızla yok oldu.Borneo’nun ana yağmur ormanlarının yüzde 30’undan fazlasının son 40 yılda yok olduğu tahmin ediliyor.
Dayaklar bugün bile panzehiri bulunmayan dünyanın en zehirli üflemeli oklari ile avciliklarina devam etmeye çalışıyor,bir çizik bile saniyeler içinde avlarını öldürmeye yeterli.